Kracht in de kijker: mildheid

Gepubliceerd op 1 augustus 2022 om 20:23

Ik las een tijdje geleden een verhaal waarvan ik niet meer alle details ken, noch diegene over wie het precies ging. Ik meen me te herinneren dat het een verhaal van Fransiscus van Assisi was (eenieder die me verder kan helpen, alle tips en verbeteringen zijn welkom). Hier komt mijn eigen korte samenvatting:

Een aantal mensen maakten samen een vastenperiode door. 's Nachts riep iemand van hen: "Help, ik sterf! Help, ik sterf!" 
Fransiscus vroeg: "Wie riep daar, 'Help ik sterf!'? Waarop een man zich kenbaar maakte en zei: "Ik riep, ik sterf van de honger." Fransiscus bracht iedereen aan tafel en om te vermijden dat die ene man zich zou schamen, droeg hij iedereen op een stukje te eten.


Het verhaal bleef me bij: discipline en voor jezelf uitdagingen volbrengen is zeer waardevol, zolang je tegelijkertijd mild blijft voor jezelf en je eigen grenzen bewaakt. En je eigen grenzen bewaken kan je enkel waarmaken wanneer je jouw grenzen niet vergelijkt met die van de mensen rondom jou. Mildheid en kwetsbaarheid gaan hand in hand. Durven zijn wie je bent, is altijd de moeite waard...

 

Mildheid voor jezelf brengt innerlijke rust en vrede, helemaal wanneer die mildheid puur is en ongedwongen. 'Moeten' mild zijn voor jezelf werkt niet. Het is een uitnodiging om jezelf niet tot het randje (of erover) te dwingen, een uitnodiging om gewoon te mogen 'zijn'. Om jezelf te vergeven ook wanneer je fouten maakte. Wanneer je fout schade toebracht aan een ander, is het uiteraard nodig om dit recht te zetten indien mogelijk. En dat is voldoende. Punt. Je hoeft jezelf niet te straffen of blijvend op je kop te geven. Het is wel een uitnodiging om te groeien en te leren en dat geeft je 'fout' dan ook direct een enorme meerwaarde. 

De eerste stap om mildheid te oefenen, is opmerken dat je te hard bent voor jezelf, dat je jezelf onder druk zet, op je kop geeft of je omhult met schuldgevoelens. Het kan helpen om op zo'n moment eens van een afstand naar jezelf te kijken, van bovenaf of door de ogen van een buitenstaander. Wat zie je dan gebeuren? Het enige dat er dan eventueel nog nodig is, is een rechtzetting naar iemand anders toe. Is dat niet nodig of mogelijk? Dan rest je enkel nog jezelf een schouderklopje te geven voor hetgeen je meeneemt uit deze mooie leerschool. Want elke fout is een opstapje naar succes.

Start dus gewoon bij jezelf en door mildheid met jezelf te oefenen, word je automatisch ook milder naar de personen rondom jou toe. Jouw dierbaren zullen jou dankbaar zijn :). 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.